Słodzik, który zwiększa apetyt? Nowe ustalenia naukowców

Choć słodziki bezkaloryczne cieszą się dużą popularnością wśród osób odchudzających się, najnowsze badania sugerują, że mogą mieć odwrotny efekt do zamierzonego. O jaki składnik chodzi?

Sukraloza – powszechnie stosowany substytut cukru, obecny m.in. w napojach typu light czy produktach „fit” – może nasilać uczucie głodu i prowadzić do przejadania się. Co dokładnie odkryli naukowcy?

Czym jest sukraloza?

Sukraloza to sztuczny słodzik, znany m.in. pod nazwą handlową Splenda. Jest aż 385–650 razy słodsza od zwykłego cukru (sacharozy), ale niemal nie dostarcza kalorii. Wydaje się więc idealnym wyborem dla osób chcących ograniczyć spożycie cukru i kalorii. Jednak nowe badania sugerują, że sukraloza może zaburzać sygnały głodu i sytości w mózgu.

Nowe badania: Sukraloza a aktywność mózgu

Naukowcy z Uniwersytetu Południowej Kalifornii przeprowadzili badanie z udziałem 75 zdrowych dorosłych osób w wieku 18–35 lat, reprezentujących trzy grupy wagowe: osoby z wagą prawidłową, z nadwagą i z otyłością.

Każdy uczestnik wziął udział w trzech sesjach badawczych, podczas których spożywał napój:

• posłodzony sukralozą,
• posłodzony cukrem (sacharozą),
• czystą wodę.

Za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI) badano przepływ krwi w podwzgórzu – części mózgu odpowiedzialnej m.in. za regulację apetytu. Zwiększony przepływ krwi w tej okolicy oznacza wzmożoną aktywność głodową.

Co wykazały wyniki?

Okazało się, że po spożyciu napoju z sukralozą:

• u większości uczestników wzrosła aktywność podwzgórza w porównaniu zarówno do cukru, jak i wody;
• uczestnicy czuli się bardziej głodni po spożyciu sukralozy niż po cukrze;
• osoby z prawidłową wagą wykazywały wyraźniejsze reakcje głodowe niż osoby z nadwagą.

Co ciekawe, osoby z nadwagą nie wykazywały dużych zmian niezależnie od napoju, natomiast u osób z otyłością sukraloza zwiększała uczucie głodu bardziej niż woda, ale nie bardziej niż cukier.

Dlaczego tak się dzieje?

Zdaniem badaczy mózg może spodziewać się „nagrody energetycznej” po odczuciu słodkiego smaku. Gdy jednak nie dostaje kalorii – jak w przypadku sukralozy – może dochodzić do zakłócenia sygnałów sytości, a nawet wzmożenia apetytu. Oznacza to, że produkty słodzone sukralozą mogą nasilać łaknienie, zamiast je tłumić.

Dodatkowo MRI wykazało zwiększone połączenie między podwzgórzem a przednim zakrętem obręczy – obszarem mózgu odpowiedzialnym za odczuwanie nagrody i pragnienia. To może tłumaczyć większą chęć sięgania po jedzenie po spożyciu sukralozy.

Co to oznacza dla osób na diecie?

Choć słodziki takie jak sukraloza mogą być przydatne w ograniczaniu kalorii, nie są neutralne dla organizmu. Mogą paradoksalnie zwiększać uczucie głodu i prowadzić do przejadania się, zwłaszcza u osób wrażliwych na bodźce związane z jedzeniem.

Jeśli więc stosujesz słodziki i mimo to nie tracisz na wadze – warto zastanowić się, czy to nie one utrudniają osiągnięcie celu.

Czym są słodziki bezkaloryczne?

Słodziki bezkaloryczne to substancje o intensywnym smaku słodkim, które dostarczają minimalną lub żadną ilość kalorii. Są one szeroko stosowane w produktach typu „light”, napojach dietetycznych oraz jako dodatki do żywności. Do najczęściej używanych należą:

• Sukraloza (E955)
• Aspartam (E951)
• Acesulfam-K (E950)
• Stewia (E960)
• Sacharyna (E954)

Wpływ na zdrowie: Co mówią badania?

Chociaż słodziki bezkaloryczne są zatwierdzone do użytku przez organy takie jak FDA czy EFSA, ich długoterminowy wpływ na zdrowie budzi kontrowersje.

• Masa ciała i metabolizm: Niektóre badania sugerują, że spożycie słodzików może nie prowadzić do oczekiwanej utraty wagi, a wręcz przeciwnie – może być związane z przyrostem masy ciała i zwiększonym ryzykiem otyłości.
• Układ sercowo-naczyniowy: Badania wskazują na możliwy związek między spożyciem sztucznych słodzików a zwiększonym ryzykiem chorób serca i udaru mózgu.
• Mikrobiota jelitowa: Słodziki mogą wpływać na skład mikroflory jelitowej, co może prowadzić do zaburzeń metabolicznych i nietolerancji glukozy.
• Układ nerwowy: Niektóre słodziki mogą wpływać na funkcjonowanie mózgu, w tym na odczuwanie głodu i sytości, co może prowadzić do zwiększonego apetytu.